အိမ္ေ၀းလူ ရဲ႕..ေျဖာင့္ခ်က္

* ေလာကရဲ႕မာယာေရာင္စုံေတြၾကားမွာ
ေျပးလႊားရုန္းကန္ရင္း
အခ်စ္ျပတင္းတံခါးေလး ဖြင့္ၾကည့္မွ
ခလုတ္ထိခဲ့ရၿပီ...အေမ ရယ္...။

* ပုခက္လႊဲေပးခဲ့တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြရဲ့
အေ၀းကမၻာမွာ..ေရာက္ရွိေနလဲ
အေမ က (ကၽြန္ေတာ့္ကုိ)လွမ္းၿပီး လႊဲေနတုံးေပါ့...။

* အေမ့ရဲ့ေအးရိပ္ကို ခြါခ်
အတၱနဲ႔ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းက်စ္လုိ႔
သမုဒယသစ္ပင္ဆီတြယ္တက္ၾကည့္
အဆိပ္မိလုိ႔ မိမွန္းမသိေအာင္ ဆြံ႕အခဲ့တဲ့ သားပါ..အေမ...။

* အိပ္မက္အေသေတြကုိအသက္ျပန္သြင္းလို႔ရရင္
ခဏေလာက္ျပန္လုိခ်င္မိရဲ့..
တကယ့္ လက္ေတြ႕မဆန္တဲ့အျဖစ္မ်ဳိး
တည့္တည့္..တုိး..တုိး လာတာဆုိးတယ္..
အဖုိးမျဖတ္နဳိင္တဲ့အေမ့ေမတၱာရိပ္အေ၀းကကၽြန္ေတာ္ဟာ
ေဒးဗစ္ေကာ္ပါဖီး ရဲ့လက္ထဲက
ပဥၥလက္စီးကရက္ေလးတစ္လိပ္လုိ
အလုိလုိ ေလာင္ကၽြမ္းေနခဲ့ၿပီ...။

* ေခါင္းစဥ္ေပ်ာက္ေနတဲ့အိပ္မက္ေတြပဲ
ထပ္တလဲလဲ နမ္းရွုိက္မိမွ
လမိုက္ညေတြကုိေၾကာက္တတ္လာတယ္..။

ကုိယ့္မာန နဲ႔ကုိယ္ ျပန္မာၿပီး
ကဗ်ာေတြနဲ႔ ဘ၀ကိုထုဆစ္ေနမိ
အခုထိ ရုပ္လုံးၾကြမလာေသး..
ခပ္ေရးေရး..မွဳန္၀ါး၀ါး..ပါပဲ အေမရယ္...။

* လမင္း မရွိ..ၾကယ္စင္ မရွိ..
အလင္းရဲ့ တမန္ေတာ္ေတြ..ေမ့ေဆးမိေနတဲ့..ညေတြ..
ေလညင္း မရွိ..ရနံ႔သင္း မရွိ..
ညရဲ့ အလွကုိ ထိန္းေနတဲ့ ကုိယ္ရံေတာ္ေတြ..ရီေ၀ေနတဲ့..ညေတြေၾကာင့္
မုိင္တုိင္ရွည္လာတဲ့ သက္ျပင္းေမာေတြနဲ႔
ေလထဲက အိမ္ေလးလည္း တစ္စစီၿပဳိလဲ..
ထုဆစ္ဆဲ ရုပ္လုံးေတြလည္း
အရည္ေပ်ာ္လုနီး ဆဲဆဲပါပဲ..အေမ...။

* ျဖစ္ခ်င္တာထက္..ျဖစ္သင့္တာကုိတည္ေဆာက္ၾကည့္ေနဆဲ
ျဖစ္ေနတာေတြက ကာရန္မညီဘူး..
အရူးတစ္ေယာက္ဆုိတဲ့သီခ်င္းလုိ..
ဟုိ..တစ္စ...ဒီ..တစ္စ ျပန္႔က်ဲရွုပ္ပြေနေလရဲ့..။

* ေအာင္ျမင္မွဳေတြလိုက္ရွာရင္း
လူပါလြင့္လြင့္သြားတတ္တဲ့
စိမ္းဆတ္ဆတ္ သားဆုိးေလးကုိ
ေႏြးေထြးေနဆဲ..ဆုိတာသိေလ..
အေမ့ ကုိ ပုို ပုိခ်စ္ေလပဲေပါ့...။

* ဒုကၡကုိ ဒုကၡလုိ႔ သိဖို႔မႀကဳိးစားပဲ
ပ်ားသကာလုိ ခ်ဳိၿမိန္ရင္း
မ်က္ကြင္းေတြပဲ ညဳိလာတယ္..
ေရတြင္းထဲကလမင္းကုိဆယ္ယူၾကည့္တဲ့
ငတိလူမုိက္တစ္ေယာက္လုိျဖစ္ေနၿပီလား..
မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူး..အေမ..။

* ေန႔လည္းလြမ္း..ညလည္း လြမ္းနဲ႔
ေယာ္ရမ္း ..တမ္းတ မိ
အငမ္းမရအိမ္ ျပန္ခ်င္ေနတဲ့စိတ္ကုိ
ေျဖသိမ့္စရာလုိက္ရွာရင္း
ကဗ်ာေတြနဲ႔..အိပ္..
ကဗ်ာေတြနဲ႔..စား..
ကဗ်ာေတြနဲ႔.. ႏွစ္ပါးသြားရင္း
ကဗ်ာသမားတစ္ေယာက္အျဖစ္..ရွင္သန္ဖုိ႔
ကၽြန္ေတာ္ရုန္းကန္ေနဆဲပါပဲ..အေမရယ္..။


အိမ္ေ၀းလူ
(26/8/2012...9:20.pm)

+++++++++++++++++++++++++++
( P.S ) အေမ့အတြက္ေအာင္ျမင္မွဳတစ္ခုေလာက္ေတာ့ သား လႊင့္ထူခ်င္ေသးတယ္ အေမ ။
သားရဲ့ ေအာင္ျမင္မွဳဟာ အေမ့ရဲ့ ဆံခ်ည္မွ်င္ျဖဴျဖဴေလးတစ္ပင္ေလာက္ေတာင္
အဖုိးမတန္နဳိင္ဘူး ဆုိတာ..သိေနေပမယ့္..အေမရယ္...သား.......................။